مطلب قابل تامل

حدود 30 سال بعد، دیگر نفت نخواهیم داشت؛ یا دست‌کم نفتی برای «صادرات» نخواهیم داشت. این زمان، مقارن است با زمانی که جمعیت دانش‌آموزی امروز کشور (6 تا 18 سال) در رده سنی 36 تا 48 سال قرار دارد.
 به بیان دیگر، بخش عمده موتور محرکه اقتصاد ایران در زمان خشک شدن چاه‌های نفت، در دست جمعیت دانش‌آموزی فعلی قرار دارد. اما آیا کیفیت فعلی مدارس ما، چه به لحاظ نرم‌افزاری و چه سخت‌افزاری، می‌تواند کودکانی را تربیت کند که بتوانند یک اقتصاد بدون نفت را اداره کنند؟
آیا وضعیت مدارس ایرانی به لحاظ غنی‌سازی «سرمایه انسانی» کودکان و نوجوانان، در سطحی هست که بتوانیم به جایگزینی «سرمایه انسانی» به‌جای «سرمایه نفتی» امیدوار باشیم؟
آیا در عصری که توسعه اینترنت باعث شده انواع «اطلاعات» را بتوان با هزینه نزدیک به صفر و در کمترین زمان ممکن به دست آورد، به دانش‌آموزان‌مان فن «فرآوری اطلاعات» را می‌آموزیم؟
 آیا در کنار آموختن انواع محفوظات و اطلاعات عمومی و امثالهم، برنامه‌هایی برای ارتقای قوه خلاقیت آنان، افزایش شم اقتصادی و هوش تجاری‌شان، ارتقای مهارت آنها برای کار تیمی، افزایش اعتمادبه‌نفس، توسعه مهارت‌های ارتباطی و خلاصه آموختن ضرورت‌های کسب توانایی طراحی و توسعه یک کسب‌وکار پویای «مستقل از رانت نفتی»، تدارک دیده‌ایم؟ این پرسش‌ها، هم برای ایران بسیار کلیدی است و هم برای ده‌ها کشور نفتی دیگری که کمابیش همگی در بازه زمانی 30 الی 40 سال آینده، دیگر نفتی برای صادرات نخواهند داشت.
میثم هاشم خانی

درود بر همه

براستی این مطلب و سایر مطالبی که در باره ناکارآمدی نظام آموزشی ما مطرح شده و می شود بسیار مهم است.

امیدوارم مدیران رده بالا این مهم را درک کنند و به آینده روشنی بیندیشند که در گرو داشتن یک نظام آموزشی پویا و خلاق است.

باید جوانانی را تربیت کرد که از توان حل مسئله برخوردار باشند و راه های خلاقانه ای برای مشکلات کنونی و آتی کشور بیابند.

اگر می بینیم که این همه خلاقیت و نوآوری در همه محصولات وارداتی وجود دارد به دلیل وجود توان حل مسئله در جامعه جوان است.

سرافاراز باشید

فتاحی

صبح که بیدار می شویم اخبار این فرستنده یا آن فرستنده به  تشریح بدیها و ناکارآمدیهای این فرد یا آن سازمان در ایران می پردازد،  به سایتها و شبکه های اجتماعی هم ک سر می زنیم همین گونه است، نه به دیروزمان پایبندیم، نه امروزمان خوشایند می نماید و نه فردایمان امیدوار کننده ، خیال می کنم مناسب باشد  پیامهایی که به گروه می رسد نیز از این قماش نباشد. دیگران بسیار در این موارد سخن میگویند، اما گروه و افراد آن می توانند شیوه هایی را برگزینند که در قالب توانمند سازی افراد گروه و دیگران شکل داده شده باشد. مگر نه این است که کتابداران همواره در پی بالابردن توان درک و اجرای امور مطلوب انسانها هستند، بد گفتن و نگران کردن کار دیگران باشد و آموزش های مناسب هرچند کوچک کار کتابداران. لازم هم نیست که همه چیز را ما خلق کنیم، بسیار موارد است که به دیگران راه و روش بهتر اندیشندن و بهتر عمل کردن را در شرایط متفاوت مینمایانند. ادعا داریم که اطلاع یاب و اطلاع رسان هستیم، بیایید آن نوع اطلاع یابی و اطلاع رسانی را دنبال کنیم که هر خواننده یا مشاهده کننده پیام ما ، اندکی  از لحظه پیش از دیدن  یا مشاهده پیام ما جلو تر رفته باشد. 

محمد حسین دیانی 

سلام و عرض ادب و احترام

آقای دکتر فتاحی بزرگوار،ما در استان قم روی این موضوع تلاش مون را آغاز کرده ایم.به یاری خدا با مشورت با اساتید محترم حرفه و متخصصین دیگر رشته ها در نظر داریم محتواهای مورد نیاز برای مقاطع مختلف تحصیلی را تولید کنیم تا نسل آینده ی کشور ما توانمند تر وارد جامعه شده بتواند مسولیت های مختلف کشور را عهده دار شده و به خوبی از عهده ی انجام آن بر آیند.

قطعا بخش مهمی از این کار زیربنایی توسط تقویت مهارت خواندن انجام می شود که متخصصین حرفه می توانند در این جایگاه نقش مهمی ایفا نمایند.کلیه محتواها و فعالیت های آموزشی مدارس می بایست حول این اهداف تهیه و تنظیم شود.دست همکاری در زمینه  تقویت مهارت خواندن و دیگر امور مربوط به کتابخانه های آموزشگاهی را به سوی همه  عزیزانی که دغدغه  پیشرفت و سربلندی کشور عزیزمون ایران را دارند دراز می کنیم و یقین داریم هر کاری با مشورت و کار گروهی و با نیت خوب به بار خواهد نشست،ان شاءالله.

با احترام

کریمی