نشریات چپاولگر

آیا معادل بهتری به غیر از "چپاولگر" برای این گروه ناشران (predatory publishers) پیشنهاد می دهید؟
لازم به اشاره است که واژه هایی چون "نامعتبر"، "جعلی"، "متقلب"، "تقلبی"، "سرقت رفته" مربوط به این واژه و البته عملکرد این نشریات نیست.

با سپاس
تهوری

نگرش رایج به نشریات چپاولگر که آنان را شکلی از فریب، یا غارت از پژوهشگران می داند در چارچوب تبرئه دانشگاه و دانشگیان بوده در حالی که خود اینان در متن کار  قرار دارند و مناسبات ثروت – علم در این باره را نبایست فراموش کرد.

نباید این نشریات را صرف عناصر خارجی در نظام علمی قلمداد نموده که به کلاهبرداری و سواستفاده از  پژوهشگران می پردازند. بلکه نظام علمی خود موجد این گونه نمایش تولید علمی است. مگر عوامل این نشریات چه کسانی هستند؟ اندکی ساده اندیشانه است که تصور کنیم عده ای غیردانشگاهی در قالب نشریات چپاولگر تولیدات علمی دانشگاهیان را چیاول نموده و زحمات شان را به یغما می برند. منعفت طلبی برخی پژوهشگران و متعاقب آن بی اخلاقی علمی و تمسک به لطایف الحیل برای برونداد بظاهر علمی برای دست یازیدن به مطامع شخصی کجای این الگو قرار دارد؟

بنابراین بهتر است به همان واژه کلی و البته گویای "نشریات بی اعتبار" بسنده نموده و در عوض به سردبیران و اعضای هیات علمی این نشریات عنوانی در خور برگزینیم و صدالبته پژوهشگرانی که بدون آنان و مقالات شان این نشریات موضوعیت نخواهند   داشت. این گونه نشریات بیشتر معلول نیاز دانشگاهیان (در معنای عام) هستند و نمود یک نوع بی اخلاقی که در کلیه سطوح نظام علمی حلول دارد.

شاید هم جفری بیل این اصطلاح را برای جامعه آمریکا با مناسبات علمی خاص و آن دسته از جوامع با مقتضیات خاص علمی وضع کرده است. در حالی که ما صنعت پویای تولید علمی! در کشور داریم و این واژه اطلاق مناسبی در صنعت بومی تولید علم ما نیست. در این صنعت پژوهشگران نه تنها قربانی چپاول نبوده، بلکه موتور محرکه اصلی این صنعت پولساز، مدرک ساز، علم و عالم ساز! شخصیت ساز! و ... هستند و این جامعه بوده که قربانی است و چپاول می شود.

با سپاس

موحدیان

با سلام خدمت دوستان
واژه چپاولگر ترجمه مناسبی برای این اصطلاح نیست، گرچه ترجمه تحت اللفظی آن است در فرهنگ ما چپاول و چپاول کردن عملی یک طرفه است که از طرف فرد یا گروهی بر فرد یا گروه دیگر و غیره صورت می گیرد. لذا، چپاول به معنی غارت کردن و به یغما بردن است.
چپاولگر، دزد و متقلب اقدامی یک طرفه دارند و عمدتا بدون اطلاع صاحب مال دست به چنین کاری می زنند در حالی که در مورد نشریات، کنفرانس ها و غیره این عمل با اختیار فرد صورت می گیرد، بهترین معادل فارسی برای چنین عملی کلاهبرداری است
در نتیجه عملی که چنین ناشران، دانشگاه ها، مجلات، موسسات، کنفرانس ها، و غیره انجام می دهند یک رفتار متقلبانه و سوء  استفاده از وضعیت موجود است که خاص حوزه علم و فناوری نیز نیست ضمنا فردی که با آگاهی یا از روی عدم آگاهی اثری را برای این ناشران، موسسات، کنفرانس ها، مجلات و غیره می فرستد و یا در یک دانشگاه نامعتبر تحصیل می کند شخصا اقدام کرده است یعنی مجله، ناشر و موسسه وارد حریم شخصی او نشده که اثر و پول او را غارت کند. در نتیجه، بهترین  معادل برای چنین مواردی تعبیر نشریات کلاهبردار،
کنفرانس های کلاهبردار، و .. است. البته پیشنهاد آقای دکتر افشار نیز پیشنهاد خوبی است چون واژه نامعتبر کلی تر است و همه را در بر می گیرد
علیرضا نوروزی

---

درود بر همه
سپاس از مشارکت در این بحث و ارسال پیشنهادات و توضیحات.
ولی آقای دکتر افشار، جسارتا فکر میکنم باتوجه به اینکه وزارت علوم تمامی نشریات نامعتبر به هر شکل (اگر اشتباه نگم) را با این نام می آورد، استفاده از عبارت "نشریات نامعتبر" برای predatory journals مناسب نباشد بخصوص وقتی قراره پژوهشی فقط بر روی این نوع خاص نشریات انجام بشه.
به هر حال مجموعه این پیشنهادات را می توان به کمیته واژه گزینی فرهنگستان منتقل کرد تا تصمیم نهایی را آنها بگیرند
باز هم اگر دوستان و بزرگواران پیشنهاد دیگری دارند بفرمایند سپاسگزار می شویم

با احترام
تهوری

 ---